Hoe onze kennel is ontstaan.

Wij zijn Dick en Evelien Buter, wonen in Wapenveld en  hebben 2 ruwharige Hollandse Herders.

Hoe is onze liefde voor honden en in het bijzonder voor de ruwharige Hollander ontstaan : Vanuit onze respectievelijke gezinnen zijn we allebei opgegroeid met honden.  Onze ouders, maar ook veel meer familieleden, in de gezinnen van ooms en tantes, grootouders, overal kwam je wel één of meer honden tegen. Dick was van jongs af aan bezig met de honden van zijn vader, op 12 jarige leeftijd had hij zijn eigen hond.

Dus,  dat er al heel vroeg in ons gezin ook een hond bij kwam was niet vreemd. Nadat onze eerste zoon geboren was en Evelien gestopt was met werken, was er tijd en gelegenheid voor een hond. Dat was in 1980.

In het gezin van Dick was al eens een ruwhaar Hollander geweest (jaren ’60) en een oom was liefhebber van de Laekense, de ruwhaar Belg, zoals die toen genoemd werd. Beide rassen spraken ons ook heel erg aan en het zou dus ook één van die moeten worden.

Toen was er geen ruwhaar Hollander beschikbaar voor ons. Na veel bellen en zoeken was er bij kennel “Van ’t Brugske” , fokker van de Laekense, een pup voor ons beschikbaar. Een reutje, de laatste in het nest. Dus op naar Brabant en daar onze eerste Laekense, Lars van ’t Brugske gekocht. Wat waren we blij met dat hondje. Een fantastische fijne hond voor ons gezin. Onze oudste zoon was toen bijna 2 en onze 2^e werd kort daarna geboren. Die kinderen groeiden op met Lars.

Bij het ouder worden van Lars bleek dat hij veel meer kwaliteiten had. Dick was in die tijd diensthond geleider bij de toenmalige Rijkspolitie. In die tijd hadden de hondengeleiders bij de RP een eigen hond die ze ook zelf afgericht hadden. Dick had daar toen een X Mechelaar voor. Hoewel het nooit de bedoeling is geweest om met Lars het K.N.P.V. programma te gaan beoefenen, bleek toch dat hij daar heel goede kwaliteiten voor bezat. (De Laekense was helemaal niet meer vertegenwoordigd in de K.N.P.V. sport.) Toen Lars 3 jaar was werd met hem het K.P.V. PHI met lof gehaald en kon hij de “oude” diensthond die met pensioen kon, opvolgen. Later werd met Lars nog het certificaat PH II met lof gehaald en nog 2x maal een certificaat Diensthond van de Ned. Bond voor de Diensthond.

Een heel verhaal over Lars, maar hierdoor werd Lars wel echt Dick zijn hond.  Wij wilden er nog graag een Laekense bij. Omdat we toen ook al de bedoeling hadden bij gelegenheid te gaan fokken, zochten we een goed nestje. Via de rasvereniging kwamen we bij een particulier die een gelegenheidsnestje fokte. Wel een nestje van een prachtige afstamming, zowel de vader als de moeder waren erg mooi en hadden vooral een fantastisch karakter. Uit dat nestje kwam onze Laekense herder Cindy. Met Cindy hadden we bijzonder veel succes. Op de eerste plaats vanwege haar karakter, maar ook vanwege haar showkwaliteiten. Elke show waar we haar uitbrachten werd ze beste van het ras (en in dit tijd kwamen er best wel meer honden in de ring dan tegenwoordig. Cindy behaalde de titel Ned. Kamp., ze werd beste Laekense op de clubmatch van de NVBH in 1985 en was op de Wereldwinner in 1985 ook de beste Ruwhaar.

Toen begon het zo langzamerhand toch meer te kriebelen om een nestje te gaan fokken.

Ondertussen hadden we een kennelnaam aangevraagd. Op 7 maart 1984 kregen we de kennelnaam “Van IJsselvliedt”.  Dat was het begin van ons fokken met de Laekense herders.  Om een lang verhaal kort te maken: Er kwam nog een Laekens teefje bij, Debbie van de Heuvelberg en uit een nest van Djerba van IJsselvliedt, waar bij een bevriende fokker mee was gefokt, kwam er later nog één. Zo een aantal jaren actief bezig geweest met de ruwharige Belg. Dick maakte voor de ruwharen deel uit van de Fok Advies Commissie van de NVBH. We fokten in de loop van de jaren met verschillende teefjes vanaf het A-nest tot het I-nest.

Rond de eeuwwisseling veranderde onze werkomstandigheden en verhuisden we. Het werd moeilijker om alle benodigde aandacht aan honden te geven en nadat de laatste overleden was, hebben we een aantal jaren geen honden meer gehad. Dat heeft ruim 15 jaar geduurd.

Werkomstandigheden werden wat rustiger, we kregen wat meer vrije tijd en we verhuisden weer. Toen werd het voor ons weer mogelijk om weer aan een hond te denken. We hadden besloten dat het nu toch zeker een ruwhaar Hollander moest worden. Ook hadden we direct al plannen om, als het hondje daar geschikt voor zou zijn, het fokken weer op te gaan pakken. Maar ook deze keer viel het niet mee om aan een ruwhaar Hollander te komen. Het eerste nestje waarvoor we op een wachtlijst stonden, kreeg alleen maar reutjes.  Daarna was het lang wachten op een volgend nest. Uiteindelijk kwamen we terecht bij kennel Basirguns van Gudrun Claus in België.

We werden in België uitgenodigd voor een nestendag van een vorig nest. Die pups waren inmiddels ruim een jaar oud. We werden daar heel hartelijk ontvangen en het klikte meteen met Gudrun en haar honden. We kwamen op de lijst voor een pup van Rose (Aloha Käkou Rose Moana) en Mika van de Zilverstroom. Dat nest werd op 5 september 2017 geboren.  We zijn een paar keer naar het nest wezen kijken. Gudrun had een hondje voor ons, waar we ontzettend blij van werden. Dat was en is onze Sam, Basirguns Quana.

Sam ontwikkelde zich voortreffelijk. Een fantastisch fijne hond, een geweldige huisgenoot. Zoals al gezegd, we wilden ook weer gaan fokken. Onze oude kennelregistratiekaart maar weer eens opgezocht en deze  weer actueel gemaakt.  Onze verhuizingen waren namelijk niet doorgegeven aan de Raad van Beheer.

Sam deed het ook op shows heel goed. Een uitmuntende hond die al snel Nederlands Kampioen werd.  Ook haar gezondheidsonderzoeken waren goed en voldeed ze dus ruimschoots aan de eisen van het Verenigings Fok Reglement.

In de tussentijd hadden we ons al wel verdiept in de Hollandse herder. De zoektocht naar een geschikte reu was begonnen. Na verschillende reuen te hebben bekeken en overleg met de FAC, viel onze keus op Dogcab’s Silver F-Oak, roepnaam Sören. Deze reu is van Monica Ehn, zijn woont in Zweden in de buurt van Stockholm.

Maar toen kwam het coronajaar 2020. We waren beiden gestopt met werken, Dick met vroegpensioen en ik had mijn eigen onderneming (een rijschool) overgedaan aan de kinderen. Tijd genoeg dus, maar vanwege corona zou een buitenlandse reis best wel lastig worden. In september werd Sam loops en kort daarvoor waren de inreisbeperkingen voor Zweden versoepeld, gelukkig. De dag nadat Sam loops geworden was, hebben we de caravan gepakt en zijn we afgereisd naar Zweden.  We hebben er gelijk maar een 3-weekse vakantie van gemaakt. Uit de ontmoeting daar met Sören werd ons eerste nestje Ruwharige Hollanders geboren. Ons “Lion King” nest. (2020) In 2022 kreeg Sam haar 2e nestje, nu van Fender. (Heer Charly Brown van 't Cluyns Erf) Uit  het eerste nest van Sam hielden we zelf onze Raffi (Rafiki van IJsselvliedt). Raffi is inmiddels 3 jaar en heeft ook een nestje voort gebracht. Ons J-nest.

We fokken dus af en toe een nestje. Dat zal niet zoveel meer zijn als in de jaren ’90 met de Laekense, maar we vinden het geweldig leuk om zo nu en dan een nestje te hebben. 

Africhting op de manier waarop we dat 35 jaar geleden deden met onze honden, doen we niet meer, maar wij en  vooral onze honden, vinden het heel leuk om bezig te zijn met allerlei activiteiten: Speuren,  werken bij de schapen en lopen aan de step vinden ze geweldig. We hebben de beschikking over een privé terrein in de uiterwaarden van de IJssel, een stuk grond met zandstrand tussen de kribben. Je kunt je voorstellen hoeveel plezier de honden daar hebben. Vooral Raffi is verzot op alles wat met water te maken heeft.

Af en toe doen we een show. Het is niet zo dat we van alles aflopen, we doen ons zelf en de honden daar niet echt een heel groot plezier mee. Nadat onze Sam Nederlands kampioen was geworden, hadden we haar niet meer ingeschreven. Maar dit jaar leek ons een buitenshow als de Nationale (de show voor alleen Nederlandse rassen) wel mooi. Sam, nu bijna 6 jaar werd daar de beste Ruwhaar en in de eindkeuring werd ze zelfs reserve Best in Show.

Rafi is inmiddels ruim 3 jaar. Ze was al  Nederlands Jeugd Kampioen en had al op jonge leeftijd voldoende CAC punten voor een Nederlands Kampioenschap, maar daar moet ze minimaal 27 maand oud voor zijn. Op de show in Zwolle, in september 2023 haalde ze nog een keer CAC en kreeg daarmee ook de titel Nederlands Kampioen.

Zo zijn we dus weer erg druk met onze honden. Het houdt ons goed bezig, maar geweldig leuk. We hebben niet de leeftijd om nog een uitgestippeld fokprogramma op te zetten, maar we doen zeker ons best om met de beschikbare honden,  mooie en vooral fijne karaktervolle ruwharige Hollandse Herders te fokken.